Główną rolę w całej instalacji pełni światło. Na ekranach monitoringu wyświetlają się widoki pomieszczeń, w których odbywa się wystawa. Transmisje i jej technologiczne opóźnienia, napięcie pomiędzy obszarem obserwowanym a punktem obserwowania stają się kluczowe. Widok z jednej kamery nieprzypadkowo przedstawia skarbiec. To miejsce najbardziej związane z wartownią, a jednocześnie najbardziej oddalone, odizolowane i poddane ścisłej kontroli. Wartownia jest jedynym miejscem, w którym obserwacja zamkniętego skarbca jest naturalna. Tymczasem w wartowni, w której brakuje pracownika, widok ten może zostać niezauważony.
Na ścianie przy wejściu znajdują się trzy fotografie dokumentujące performance z wnętrza skarbca. Ekran na drugim końcu wartowni wyświetla zapętlone nagranie zdarzenia zarejestrowanego przez monitoring – niczym włamanie do kluczowego pomieszczenia banku, na które nikt nie zareaguje.
